De Energiewacht Tour is voor Vera vooralsnog een koers met twee gezichten. Vrijdag liet ze zich nadrukkelijk zien in de derde etappe, waarin ze vierde werd en de oranje tussensprint trui veroverde. Met de 29e plaats die ze zaterdag vervolgens in de individuele tijdrit behaalde was Vera niet echt tevreden. "Ik merkte in die tijdrit duidelijk dat ik de afgelopen etappes nog in de benen had en het draaide slecht", zo zegt ze. "Ik hoopte vooraf minimaal bij de eerste vijftien vrouwen te eindigen. Aan de andere kant mag ik op dit moment misschien ook nog niet teveel verwachten."

Voorafgaand aan de 13,6 kilometer lange tijdrit (etappe 4b) reed het peloton zaterdag ook al een rit in lijn, etappe 4a. "Dat was een hectische rit, met een valpartij waar ik voor zat. Toen werd de koers een tijdje geneutraliseerd. Daarna werd het peloton geregeld in stukken gereden en zat ik er voorin steeds bij. Ik heb zelfs nog aangevallen met een paar ploeggenoten, maar helaas kwamen er toch steeds weer groepen terug. Na de etappe behield ik de oranje leiderstrui. Er waren in deze etappe ook geen tussensprints waarin punten werden vergeven."

Mee in de kopgroep
Die oranje trui had Vera vrijdag al weten te veroveren. Met vijf andere rensters wist ze in de derde etappe het peloton twee minuten voor te blijven. "Nadat we al meerdere keren in de aanval waren geweest, waaronder Natalie voor lange tijd, bleven we actief van voren rijden en aanvallen. Ik ging ook een aantal keren in de aanval, maar die slaagden niet. Vervolgens reed er een kopgroep van vijf weg met niemand van ons. Toen ben ik op een moment dat het hard was gegaan in het peloton alleen naar die vijf toegesprongen."

De kopgroep was een gevaarlijke, want niet iedereen had dezelfde bedoelingen. "Julie Leth van Hitec draaide bijna de gehele ontsnapping niet mee, alleen een beetje in de finale." Zij had met Kirsten Wild een ploeggenote achter zich die al veel massasprints won in de Energiewacht Tour. "Ik had met ploegleider afgesproken om er zware finale van te maken, omdat ik de motor van de kopgroep was en het niet op sprint moest laten aankomen."

Aanvallen
En een lastige finale maakte Vera ervan. "Helaas werden een paar solo aanvallen van mij dichtgereden en toen Dragoo van de Amerikaanse selectie ging reageerde niemand. Leth sprong erheen en vervolgens reed de rest ook op mijn wiel. Op dat moment was bij mij het beste eraf. Ik probeerde met een lange sprint nog derde te worden maar het werd de vierde plek. Die oranje trui was nog wel een troostprijs. Aan de andere kant is het ook prettig om, na de rot start van het seizoen door ziekte, nu weer voorin mee te rijden voor een etappezege."