Eerste koers al achter de rug![]() Het betekende gelijk het einde van Vera's kansen. "Ik keek achterom en er was niemand te bekennen. Door de waaiers en een valpartij waarvan ik niets had meegekregen, was het peloton helemaal in stukken uiteen gevallen. Ik kon niets anders doen dan heel lang wachten, waarbij ik door allerlei achterblijvers ingehaald werd. Na lange tijd kreeg ik eindelijk een achterwiel van de neutrale wagen en dat was ook nog een langzame wielwissel." Weer terug op de fiets trof Vera twee ploeggenotes aan. "Doris was gevallen en Joelle zat achter die valpartij. Samen met hen ben ik in achtervolging gegaan en kwamen we in een laatste groep terecht. Na heel veel kopwerk in deze achtervolgende groep gaven we het op, het gat naar de eerste groep kregen we net niet meer dicht. Dat was super balen! Helemaal omdat de benen goed waren en ik wellicht in de finale nog hulp had kunnen bieden aan Shelley. Het is knap dat ze er nog een tweede plek uit wist te slepen." Slotrit Vrijdag werd de laatste etappe verreden en die draaide uit op een massasprint. "Ik zat weer mee voorin met Lotta, Joelle en Shelley toen het peloton brak, maar door een lange weg met tegenwind kwam alles weer samen. Uiteindelijk werd het een massasprint, waarbij we met z'n allen de hele etappe en de finale Shelley hebben bijgestaan. Helaas raakten we elkaar in de laatste paar kilometers door de hectiek kwijt, waardoor ze niet ideaal kon sprinten. Met gemengde gevoelens keek Vera terug op haar eerste koers van het seizoen. "Uiteindelijk brachten de vier etappes niet wat we er vooraf van hadden gehoopt, maar gelukkig is het seizoen nog lang en komen er nog veel kansen!" |